‘Zien jullie dat zitten?’
Dat is de vraag die ik het meest te horen krijg. En ook de vraag die ik het eerst te horen krijgen.
Uit de lichtjes geopende mond en de grote ogen van de vraagsteller, kan ik ook afleiden dat het geen retorische vraag is. Graag een antwoord, Bas.
‘Zien jullie dat zitten, zo zes maand?’
‘En jullie kindjes gaan mee? Alle drie?’
Ik geef toe, wat we doen is niet de gewoonste zaak van de wereld.
Maar dat is tien uren per dag werken misschien ook niet, week in week uit, tot je vijfenzestig bent. Zien we dat zitten? Blijkbaar wel.
‘Gelukzakken. Ik wou dat ik het kon’ is een andere, veelvoorkomende reactie. Gaat het dan niet over kansen grijpen en keuzes maken, denk ik dan. Waar geven we geld aan uit? Welke prioriteiten stellen we?
Kijk, daar zit nu eens veel waarheid in!
it’s all about priorities!
nothing less, nothing more…
enjoy Bas, Sari & kindjes!
thx
Ja prioriteiten stellen en eens nadenken bij wat je doet i pl v de gewoonten en de massa te volgen. Heel goed gezien. Ik wens jullie e allerbeste reis en gezellig samen zijn met de familie!
Het wordt een prachtige ervaring met onvergetelijke momenten! Goede reis!
Bedankt, tanteke!
Have fun Monstas!