Dit stukje wit zand op 30 minuutjes van Wae Rebo Guesthouse komt op mijn lijstje van favoriete stranden, samen met Selon Blanak op Lombok en Crystal Bay op Nusa Penida. We zijn hier alleen, samen met mister Shitbottom en Irma. Mister Shitbottom waagt zich tot aan zijn knieën in het water. Irma blijft veilig aan…
Tag: Beach
Draken en boten (Flores 2018)
Labuan Bajo, het stadje op Flores waar we op vliegen vanuit Denpasar (Bali), spreekt niet onmiddellijk tot de verbeelding. Het ‘centrum’, een paar straten groot, focust op een hectisch haventje waar de honderden boten en bootjes vertrekken richting Komodo en Rinca, twee van de vijf eilanden waar nog komodovaranen wonen. Druk verkeer, half afgewerkte bouwwerken,…
Life is a beach, Sulawesi, juli ’17
Door de wolken Vijf uur rijden naar Bira, op naar de kust, naar de zee, het strand en het zand tussen de billen. Mr. Pandu maakt een omweg, door de wolken. This is alternative route. Een paar uur erbij waarschijnlijk. We rijden er in totaal 6 uren over. Maar het landschap is mooi. Terrasbouw op…
‘Hoop op een wonder’, Sulawesi, Makassar – Malino, juli ’17
16 juli ’17 Een trage slang door de jungle: Makassar – Malino De weg van Makassar naar Malino is een serpentine, een trage slang door de jungle. De aap zit in het woud, en ook het wilde zwijn. Langs de kant van de weg woont de mens. Verzamelingen van stalletjes met zoete cake, en…
Plastic poncho, en de rat
De restaurantstaff laat de zeildoeken naar beneden. De tuinmannen en -vrouwen trekken een oranje plastic poncho aan en rollen hun gele kruiwagen tussen de druppels. Wolken pakken samen, de wind zwelt aan, de zeildoeken bollen, en dan klettert het. De regen verzamelt zich in de kelk van lotusbladeren. De buien duren nooit lang, en we…
De laatste dagen
Enkele sfeerbeelden van Phu Quoc en onze onze voornaamste activiteit aldaar: zwemmen. En, CLB, zelfs nu werd er nog voor de school gewerkt!
Diamonds are …
Geen diamanten, wel ingelegde schelp, achterzijde kokoshout.
Where have all the dolphins gone?
Onverrichterzake teruggekeerd van het dolfijnen spotten. Ze waren er wel, de kwetterende snoodaards, maar twee uur vroeger. Onze schipper-gids had ons verzekerd dat acht uur ‘s morgens een goed uur was. Beter dan zes uur ‘s morgens, wanneer de massa’s toeristische bootjes het moeilijk maken om een glimp van de speelse zeebeesten op te vangen….
