Een nachtje met jetlag-effecten. Een Lux die al slaapwandelend uit haar kribbe klimt, even bij ons komt liggen en dan terugkruipt. Ella die om 11 u ’s avonds wil ontbijten en haar boekje om te lezen neemt, want dat mag ze als ze s’ ochtends wakker wordt. Marie-Lou die slaapdronken ronddoolt. Dromen, diep slapen, ontwaken…
Tag: City
No. It’s wrong to use Buddha as a decoration or tattoo.
Woe 1 juli – Do 2 juli Kortrijk – Lille – Parijs – Doha – Bangkok Ons huis is een al chaos, overal liggen hoopjes kleren, een doosje breed spectrum antibioticum, paspoorten, duikbrillen en leesboeken (Thea Stilton, en Dolfke Weerwolfke, AVI zoveel, de lichtere vakantielectuur, Nicky French, en – bij gebrek aan interessante werken over…
Gegrilde schildpad, duinen en Russen
Stadje aan zee Mui Ne (drie uur op de trein vanaf Ho Chi Minh) kent af en toe een elektriciteitspanne. Baf. Alle lichten uit, airco plat, ventilatoren komen langzaam tot stilstand. Waarschijnlijk slorpt het geheel van tien kilometer kustweg met onafgebroken restaurants, hotels, guesthouses, pubs, touroperatoren en massagebars te veel energie op. Zou kunnen. Ofwel…
It is all the same
De taxichauffeur laadt een cd in de speler. Het is een knuffelrockverzameling. Weet je nog wel, de zeemzoete, pseudo-rock van toen we jong en mooi waren? 😉 Ik drum mee op de tonen van Hotel California, Total Eclipse of the Hearth en Céline Dion. De muziek past onverwacht wonderwel bij het stedelijke landschap, de gitaarsolo’s…
Hamburger Hill
Ik herinner me Tour of Duty, breedgekinde US mariniers, die wanhopig over hun schouder kijken, waar blijven die versterkingen?, een close up, enkele vingerbewegingen: jij naar daar, jullie die kant op, een aanval op de VC die zich verraderlijk verschuilen in het struikgewas en de dappere Amerikanen in een hinderlaag lieten lopen. Op de opzwepende tune…
Losing my religion
Het regent, en de paadjes worden nat, ja nat. Het regenseizoen is onbetrouwbaar, een humeurige jongedame, plots vallen de stortbuien uit de hemel en moeten we ons hebben en houden bijeenscharrelen en schuilen. (De rivier, die langs de oude stad loopt, treedt soms uit haar oevers, en kan tot twee meter stijgen. ) De verkopers van…
Schildpaddenvrouwtjes
We hebben ze gevonden, alle toeristen die we in Azië verwacht hadden maar spoorloos bleken: ze hebben massaal geboekt in Hoi An, Unesco Werelderfgoed, en number 1 in Vietnam Lonely Planet. Ze krioelen in de straten van de Oude Stad, hebben, net zoals wij, een combi-ticket voor 5 bezienswaardigheden naar keuze, waaronder The Chinese Assembly…
No mud no lotus
De vlucht Ho Chi Minh-Hue duurt anderhalf uur. Hue is de vroegere hoofdstad van Vietnam. Keizerstad, stad van de Huong Ho, of de perfume river. We schrijven de jaren 180o, keizer Nguyễn Phúc Ánh zwaaide toen de scepter en hij had graag een nieuw paleis gewild. De Imperial City is ommuurd door een gracht en een wal, tien…
Good morning Vietnam! ( a tribute to)
Een omoe die komt! Dat is duidelijk één van De mijlpalen voor de monsters. Beladen met cadeautjes (Suske en Wiske AVI1, 800 gram Nutella, Enterol voor paps en Nicci French voor mams), staat ze plots voor onze neus aan de balie van ons hotel. We hadden haar opgewacht in de luchthaven van Saigon, maar de stuurse douane-ambtenaren…
50.000 kilo bladgoud
Een nachtbus over onverlichte wegen, Bagan – Yangon, voor een laatste stop in Myanmar. Laatste halte voor de nacht, 23 u, een wegrestaurant, proper, en met ijsjes voor de kinderen. Hoe kan het ook anders? Naast de weg staan versperringen, prikkeldraad gespannen op houten staketsels. In Yangon praten we met een Hollandse jonge dame,…
The shining star has landed in Mandalay.
In de aankomsthal van Mandalay luchthaven is geen airco. Er zijn ook opmerkelijk weinig toeristen. De vloer is niet spic & span zoals in Don Muang, de internationale luchthaven van Bangkok. De taxichauffeurs zijn niet opdringerig, lachen vriendelijk als ik hen teken geef om rustig aan te doen. Waait, ok. De prijs naar Mandalay centrum is ook schappelijk,…
