Mui Ne, Vietnam

De taxichauffeur laadt een cd in de speler. Het is een knuffelrockverzameling. Weet je nog wel, de zeemzoete, pseudo-rock van toen we jong en mooi waren? 😉 Ik drum mee op de tonen van Hotel California, Total Eclipse of the Hearth en Céline Dion. De muziek past onverwacht wonderwel bij het stedelijke landschap, de gitaarsolo’s en falsetstemmen dompelen alles in een melancholische tinten, al is dat waarschijnlijk enkel in mijn hoofd. Saigon is oud en nieuw door elkaar, noodleshops naast smartphonestores, nieuwe vespa’s en dure Toyota- SUV’s, scholen met grote beloftes en  ambities en namen als Olympus, Saigon Star en Renaissance International School, koffiehuisketens en  KFC’s , luxe malls met prijzen duurder dan in Europa, locale markten met kaki’s, mangosteen en vlees met vliegen en vissenkoppen, koffie en kruiden en gedroogde mango en cashewnoten, toeristenkraampjes met laké-potjes, met leuke kitsch, waaiers met Chinese tekeningen en T-Shirts met I love Saigon en communistische sterren en sikkels en boeddhabeelden. We shoppen, want dit is ons laatste land en nu mag het. We kochten er zelfs een nieuwe ‘valies’ voor.

Mui Ne, Vietnam

We laten ons nog even droppen bij de Mariamman hindu tempel, zogezegd de enige in Ho Chi Min, maar achter de hoek zien we er nog eentje. De lay-out is gelijkaardig aan de andere die we al zagen. Een poort waardoor je een binnenplaats bereikt met in het midden daarvan een shrine met de verafgoodde god; in dit geval Mariamman, she takes care of everybody, when child sick, mother comes here to pray, vertelt  me een van de 100 hindus die Saigon nog telt. Een beetje zoals de maagd Maria dus. Aan de zijde van Mariamman zetelen Ganesh, de god met olifantengod en Murga. De tempel zou magische krachten hebben, brengt geluk en rijkdom. Gelovigen drukken hun hoofd tegen de tempelmuren en offeren flesjes olie aan de goden. Ella neemt foto’s, Lux houdt zich nijverig bezig met een waterpartijtje achter het heiligdom.Een oud vrouwtje spreekt ons aan in verbazend goed Engels. I am buddhist, but I come here everyday. It is all the same, zegt ze.