Onverrichterzake teruggekeerd van het dolfijnen spotten. Ze waren er wel, de kwetterende snoodaards, maar twee uur vroeger. Onze schipper-gids had ons verzekerd dat acht uur ‘s morgens een goed uur was. Beter dan zes uur ‘s morgens, wanneer de massa’s toeristische bootjes het moeilijk maken om een glimp van de speelse zeebeesten op te vangen. Niet dus. Daarbovenop was de zee ruw, onze kinderen onrustig en stond het water ons aan de lippen. Nu ja, het kan niet alle dagen frieten zijn.
Ocharme Ella, hebben de touristillekes niet geholpen?