Het zit er dus op. Waarschijnlijk wordt dit de laatste post. Van deze reis. Wie weet doen we het nog een keer. Of we posten iets over een trip naar Schotland, Oeagadoegoe of Miniatuur-Walcheren. Wie weet worden dat zelfs interessante schrijfsels. En schrijven smaakt altijd naar meer.
En ja, terugkeren gaat gepaard met gemengde gevoelens. Zeker bij mij. Het was vaak een luilekkerleven. Het was ook soms vloeken. Op Aziaten, op kinderen, op elkaar. Net zoals thuis, maar daar dan zonder de Aziaten. Maar we hebben het graag gedaan, rondtrekken door Zuid-Oost Azië. Met volle teugen.
Bedankt oma, tantie Emma, omoe, Stijn, Marlies, Finn, Aino, Ann, Ellie, Keia, Jack, Jason, Hanneke, Ivan, Ayan, Melody, Buboy, Lise, Ketut, alle noodelverkopers, buschauffeurs, piloten, alle hotelpersoneel, bellboys, porters, Maarten en Sofie, Rachel and her Australian bunch, bedankt allemaal om deze reis onvergetelijk te maken. Bedankt ook iedereen die ons online gevolgd heeft! Het was leuk om voor jullie te schrijven. En voor het CLB.
Nu kijken hoe we thuis weer zullen aarden. Of Lux de crèche op stelten zet. Of Ella een zware achterstand opgelopen heeft in deze cruciale fase van haar ontwikkeling, of ze zwaar beschadigd werd door de sociale isolatie die ze ervaren heeft, deze vijf maanden (cf. één van mijn eerste posts). Of Marie-Lou zich nog kan gedragen na eindeloze aaneenschakeling van ongestructureerde barbariteiten, lamlendigheid en decadentie, leute en plezier, en verwondering.
Ik heb er alle vertrouwen in.
Mochten we het nog eens doen, of mochten we een ander gezin tips willen geven … wat zouden we zeggen?
De voor de hand liggende zaken, denk ik …
Vijf maanden rondtrekken met een 2-jarig rebels monster is niet altijd evident.
Boek niet te veel vluchten op voorhand.
Zen vind je thuis.
Serviced apartments hebben vaak een betere verhouding prijs-kwaliteit dan gewone hotels.
Een kamer van twintig vierkante meter met drie kinderen is niet overdreven groot.
Het reisbudget wordt sowieso onderschat. Aan luxe wen je.
Een noodrantsoen van Nutella en brood komt altijd van pas.
Geniet. Wherever, whenever.
Veilige terugreis Bas en familie!
Het was een plezier jullie perikelen te volgen vamp van op afstand.
Je referentie naar je eerste post heeft me doen schaterlachen. Tot consternatie van mijn reisgenoten in de luchthaven…
Lol
Hopelijk tot gauw!
Genoten van de blog, de foto’s, de verhalen, de ervaringen… smaakt naar meer…
Veilige terugreis en een hartverwarmende terugkomst!
We kijken uit naar Lux haar terugkomst 🙂