Makassar is niet zo interessant.

Sulawesi is een prachtig eiland. Natuurlijk is het dat. Gevarieerd, met hemelse stranden en zalig glooiende heuvels. Met bergen tot 3000 plus meter. Met bloemen en vruchten en regenwoud en traditionele huizen in hout en duizend kleuren. Met vulkanen, die niet al te vaak meer uitbarsten. Dat valt dus ook mee. Met levende cultuur. Maar zo zijn er nog plaatsen, zo zijn er nog eilanden. Wat maakt Sulawesi bijzonder aantrekkelijk?

The Grand Luley, bij Manado

Het zijn vooral duikers die naar hier komen, om af te dalen in de blauwe diepten van de Straat van Lembeh, en gewichtloos te zweven rond Bunaken, en bij de Togianeilanden. Het zijn snorkelaars en strandhangers. Het zijn zij die de Tarsius-aapjes willen zien.

Het zijn ook diegenen die komen voor de dodencultus van Toraja, autobussen vol, om daarna door te vliegen naar Bali. En misschien pikken ze de extreme market van Tomohon mee. De ceremonieën van Toraja zijn interessant, vanzelfsprekend. Maar in eigen land vragen we, eisen we dat dieren verdoofd geslacht worden. Dat moslims schapen niet meer zomaar de keel oversnijden, op een geïmproviseerde slachtvoer. En hier, in Sulawesi, staan we op de eerste rij, camera op scherp, wanneer de buffel gedood wordt, en hoe meer hoe liever, en dat er veel bloed vloeit! Serveer je in België hond in een fritkot, als Bicky, dan vlieg je stante pede ’t gevang in. Hier bezoeken we de extreme market van Tomohon. Toegegeven, we huiveren, en achteraf zeggen we dat het uitermate wreed was, dat het té was, maar we stonden er maar lekker Opnieuw met de camera op scherp. Een ervaring rijker.

Dat hier andere dieren gegeten worden dan in de westerse wereld … rat, vleermuis, slang en kat …  de gustisbus et coloribus … Maar puppies worden levend geroosterd met een bunzenbrander. Honden worden uit kooien gehaald en doodgeknuppeld. Ze liggen op tafels, aan stukken gehakt. Een dwarsdoorsnede en kijk maar in de buik. En wij staan er bij, met de camera op scherp. Verandert onze moraal als we over de grens gaan? Als het onder de cultuurparaplu valt, wordt het dan aanvaardbaar? Het gaat natuurlijk om wat je gewoon bent, en om wat je ziet. Thuis eten we levende oesters, en laten we vissen stikken op het droge.En toegegeven, in Makassar werden we ook aangetrokken door een mega python, die voor ik het wist in mijn nest werd. Mijn broer berispte me ervoor, en terecht.

Zouden we rituelen van koppensnellers bijwonen mochten we een toegangsticket kunnen kopen?

We hebben niet gewacht tot de buffel geslacht werd, ik ging niet naar de extreme market, al was dat (zonder de kinderen) mijn oorspronkelijke plan. Mooi materiaal voor mijn blog, dacht ik. Maar waarom eigenlijk? Wat heb ik eraan foto’s te maken en te tonen van wreedheden die ik thuis zou aangeven aan de overheid? Bewustmaking? No way, Hosé, het wereldwijde web staat al vol met afbeeldingen van geflambeerde honden en aan het spit geregen vleermuizen.

Wat maakt Sulawesi, buiten de blanke stranden in de schaduw van de vulkaan, dan zo aantrekkelijk?

Zonder twijfel de mensen. De Makassari, de Bugis, de Minahasa … We zagen al heel wat hoeken en kanten van Zuid-Oost Azië, maar de vriendelijkheid van de bevolking hier is legendarisch. Vaak balanceert die vriendelijkheid op de rand van ontzag voor de westerling, maar meer dan dat gaat het om een kinderlijke nieuwsgierigheid en fiere gastvrijheid. Annam, de geduldige jongen uit Makassar, die met ons meereisde en voor wie niets teveel was. Lieve en gepassioneerde Ardi, onze gids op zoek naar de Tarsius-aapjes in Tangkoko, ingetogen Takwa, die ons naar de Karst Maros bracht, bad-joke-day-Mister Pandu, autodidact Teddy en bigsmile  Nixon, onze drivers, en Dewa en Wenda, de meisjes uit Botanica resort, die dol waren op onze monsters.

In Danowudu, een dorpje bij Bitung, zwemmen we in een lokaal zwembad, met gezegend bronwater. In Tomohon bezoeken we een Boedhistische tempel, waar men de beelden wast met rozenwater. Op de groentenmarkt spreken we met een 81-jarige, zilvergrijze vrouw. Geboren in ’36, maakte ze de Japanse bezetting mee. En ze spreekt perfect Nederlands. En overal en altijd zien we die brede glimlach.

Water Blessing Danowudu

De niet-extreme markt van Tomohon

Vihara Ekayana

Danau Linow, the colour changer

Flying blizzard

Tarantula house

Tangkoko, national parc, looking for the Tarsius

Lost Beach, Tangkoko