De dag na nieuwjaar, traditioneel gezien een verloren dag. Een beetje rondhangen. Restjes opfretten. En te vroeg beginnen aperitieven. Ik rijd met de kindjes naar Saint Yves, een havendorp een eind verderop. De website, opnieuw, zegt het allemaal: ‘St Ives – the dazzling jewel in Cornwall’s crown. A picturesque fishing harbour and seaside town voted best family holiday destination by Coast magazine and one of TripAdvisor’s top 10 European beaches. St Ives is a subtropical paradise of palm trees and golden sands where fun and adventure are at every turn.’ Jep, daar rijd ik dus met mijn kindjes naartoe. Alstublieft!

Het regent zachtjes en de wind is ijskoud. Nikske subtropisch.  Maar het is een leuk plaatsje, een beetje theme park, een beetje Terneuzen, maar dan mooier, vol dagjestoeristen -met honden – en  eethuisjes met ‘pasties’, en fish, en chips. Deuren in felblauw, gestrande vissersboten, ansichtkaarten met betere dagen en een Rastafarian, die harp speelt.

Twee dagen na nieuwjaar. This is da day of da big walk. We wandelen van Mousehole, een pittoresk kustplaatsje,  naar Lamorna Cove, we volgen het coastpath. Het pad langs de kust dus. Right.  Het is omhoog en omlaag, door een natuurreservaat, over het plateau,  en onze gazelle-monsters zijn er dol op. Ik trots op hen. De uitzichten zijn fantastisch. Het weer ook.

We willen lunchen in The Wink, een Inn in Lamorna. But, sorry, no food today. Daar staan we, na 2.5 uur stappen met onze pagadders, zonder picknick. Terug naar Mousehole dan maar, over het asfalt, want dat gaat sneller. En uiteindelijk krijg ik een lift, ga de wagen halen en keer terug. We drinken nog iets in The King’s Arms, in Paul. De serveerster probeert me het verschil uit te leggen tussen ale en lager. Ik snap er nu nog minder van dan ervoor.