The Crush

Ik voel me niet bijster opgewekt. Net terug van een elephant camp. We reden inderdaad op een olifant. Dus wie daarover liever niks leest, leest beter niet verder. But lesson learned: check out which elephant place you visit, and what you do with them. Check this video to learn about the training of the elephants.

I don’t want to be hypocrite, so below I do show pics of us riding the elephants.

Ook al hadden we op voorhand gezegd dat we niet op een olifant zouden rijden, toch was het op zich een aangename ervaring. We hadden via ons hotel een deal voor een activiteit met olifanten in de Patara Elephant Farm. De eigenares kent de uitbaters, en ook Suzanne, een sympa Nieuw- Zeelandse dame, die al jaren in Sri Lanka woont, en al menig olifantenkamp bezocht (inclusief Patara) verzekerde ons dat de olifanten er goed behandeld worden. De organisatie staat ook gekend als ethisch. We zouden er spelen met de baby-olifanten, en zouden hen kunnen wassen e.d. Er op rijden is zeker niet de hoofdmoot.

Uiteindelijk zaten we een half uur op de kolossen (bareback gelukkig). De rit was best leuk, en zeker imposant voor de kids. Marie-Lou deed het in haar broek, en liet zich uiteindelijk op een brommer naar het kamp rijden, zonder ook maar in de buurt van de beesten te komen.  De mahoots (de persoonlijke trainers van de olifanten) behandelden hen met zachtheid en geduld en gebruiken geen bull hook. Daarna werden we met een van naar het kamp zelf gebracht, waar de olifanten verzorgd en rescued dieren opgevangen worden. We zagen geen kettingen, geen poseren voor foto’s, en de dieren lopen er vrij rond in de natuur.

Achteraf stuur ik een foto naar mijn broer, Tobias Leenaert, de bekende animals rights activist. Krijg ik meteen de volgende link terug. Blijkbaar worden overal in Zuid-Oost Azië olifanten op een wrede manier getraind voor de toeristische sector. Ook al blijkt Patara één van de betere kampen, Melanie, Tobias’ vriendin, gaf aan dat een verantwoord olifantenopvangcentrum ritjes op de loebassen niet zou toelaten.

Mij zal je dus niet meer zien op de rug van een olifant. Lesson learned.

2 comments

  • Heb zelf jaren geleden in Thailand hetzelfde gedaan, en voel me er nog altijd schuldig over. Er was toen nog niet veel geweten over de verschrikkelijke trainingsmethoden die gebruikt werden, maar ik had mijn gevoel moeten volgen en weten dat ‘een wild dier’ niet uit vrije wil een mens op zijn rug zou willen, laat staan rondjes mee gaan lopen.
    Nu er meer en meer tegenkanting komt tegen het gebruik van olifanten, komen er ook meer en meer verhaaltjes om het een beetje beter te verpakken. Het is moeilijk om te weten wat je moet geloven, en soms is het ook comfortabeler om het te willen geloven. In ieder geval blij dat je hierover geschreven hebt, en bedankt om om de dieren te geven. Er zijn nog altijd veel toeristen die zich deze vragen niet eens stellen, en kiezen voor hun plezier, no matter what. Geniet nog van jullie reis!

  • Is dat Akha vrouw…? Net goed boek aan het lezen…Birmane.
    Geniet van jullie laztste week in Thailand xxx

Submit a comment

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s