Als je reist zonder auto, dan ben je natuurlijk een beetje beperkt. Dus kiezen we voor een locatie die we kunnen bereiken met het openbaar vervoer: het fantastische badstadje Palavas-Les-Flots. Een allegaartje van – wat is het? – jaren ’80? 90?-gebouwen, glorie van weleer … Maar zoals je in het Engels zegt: it grows on you, en we hadden een super, ontspannen dag!

Een hoop kleurdozen.

Een kerkje met een plastic replica van Heilige Rita, beschermheilige van – vrij toepasselijk – Verloren en hopeloze zaken, ziekte, wonden, huwelijksproblemen, misbruik (??), moeders.

 

Het kanaal, met lelijke toren, vissersboten en restaurantjes.

Een zetellift – I kid you not – over het kanaal, voor wie helemaal canard is (of net niet), of hondslui (zoals Lux en ik)

En natuurlijk een strand, en golfbreker, een kruisbeeld en een standbeeld van schipbreukelingen hopeloos rondpeddelend op zoek naar Palavas-les-Flots en een beach bar, van waaruit men zalig kan gapen naar het strand en de golfbreker en het kruisbeeld en het standbeeld van schipbreukelingen hopeloos rondpeddelend op zoek naar Palavas-les-Flots.

Strand, met kruisbeeld en Stoere Sari

Standbeeld van schipbreukelingen hopeloos rondpeddelend op zoek naar Palavas-les-Flots + kleine krab

Beeeeeaaaach Baaaaar!