Schoon weer, en de traagheid van de dagen kabbelt voorbij, met zwembad, koffie, bier, de zingende krekels op de achtergrond en Isidoor op de voorgrond 🙂 en de temperatuur die vandaag klimt to 37°C.
Luxie, Sari en ik bezoeken vandaag Stroncone, een bergdorpje in Umbrië, dat zo weggeslopen lijkt uit de eerste Godfather-film. De rest van de bende flaneert door de boulevards van Rome.
Stroncone, in de tiende eeuw gebouwd op een kam van de Sabini-bergen, ligt op 450 meter hoogte, uitkijkend over zilvergroene olijfgaarden. Via La Porta della Libertà en het plein met fontein uit de 13 de eeuw loop je binnen in het labyrint van dit oude stadje. De huizen verdringen elkaar, en de uitgeslepen trappen zijn een knipoog naar Escher. Ik kan me de ouden van weleer voorstellen, die elkaar amicaal uitkafferden vanop het balkon, terwijl de don – vette ring aan de vinger, varkenskop, op het dorpsplein de nieuwgeborenen zegende. Het dorpje sterk en dapper hield de troepen van Napoleon gedurende zeven dagen buiten hun stadsmuren.
Het is zaterdag en op de terrassen van de twee trattoria’s met uitzicht over de vallei drinken de lokalen aperol spritz of zoiets. We eten een paar slices pizza. Voor de deur van de pizzeria zit Fausto in het ijle te staren.
Verder is er zo goed als geen levende menselijke ziel te zien in de straatjes. . Er zijn geen toeristen, en het is siësta. Je kan hier ook overnachten; in hotel Porta Del Tempo slaap je met twee voor een goede 100 euro in een romantische kamer, maar de kerken zijn gesloten, een nis met aandenkens aan WOII is ook potdicht. Een vrouw steekt hoog in de lucht haar hoofd uit het raam als ze haar hond naar ons hoort blaffen. Verder blijven de luiken dicht. Als de brievenbussen bescheten zijn door duiven, weet je dat er geen kat woont
Gisteren was ook Lux’ negende verjaardag. Het was de achtste keer dat ze die in het buitenland vierde. 🙂 Macarons & donuts & suikerspinnen en een lading cadeautjes.
With kids around the globe 
One comment