Een nachtje met jetlag-effecten. Een Lux die al slaapwandelend uit haar kribbe klimt, even bij ons komt liggen en dan terugkruipt.  Ella die om 11 u ’s avonds  wil ontbijten en haar boekje om te lezen neemt, want dat mag ze als ze s’ ochtends wakker wordt. Marie-Lou die slaapdronken ronddoolt. Dromen, diep slapen, ontwaken en dan weer inslapen. En ’s morgens niet echt wakker worden.

De zaal met het uitgebreide ontbijtbuffet, van wafels tot tien soorten eitjes, french toast, vispasteitjes en deegachtige niet nader te benoemen etenswaren en een balie met enkel vruchtensappen, en noodles en gebakken rijst en aardappelen en morning glory. Te veel om te kiezen. Maar om 10 u worden de deuren toegetrokken en ben ik bijna te laat voor een refill. Bijna.

Jetlag-dag is zwemdag. En slaapjes-tussendoor-dag. En waterijsjesdag natuurlijk.

Rond 16 u nemen we een taxi naar Asiatique Bangkok The Riverfront, een open up-market mall onder een reusachtig ferriswheel, met meer dan 1500 winkeltjes en boetiekjes, met prullaria en handmade producten en een 40-tal restaurants. Het geheel voelt een beetje kitscherig aan, Bobbejaanland, Fisherman’s warf in San Francisco, met nagebouwde hangaars, stalen gebintes en ankers, een Pont des Artsbrugje waar geliefden een slot met een hartje kunnen aanhangen,  een oude scheepswerfkraan, maar de sfeer is gezellig, niet zo hectisch als op de weekendmarket (en ook niet zo smerig) het uitzicht over de rivier rustgevend, en het eten lekker. Spring rolls, chestnut chicken, zurig zoete papaya-salade en seafood met groene bolletjes die heel pittige pepers blijken te zijn.

Bangkok

’s Avonds is zwemavond, toortsen rond het zwembad, twee caipirinha’s voor de prijs van één.

Morgenvroeg bezoeken we de drijvende markt in Taling Chan en Khlong Lat Mayom, niet zo toeristisch als die in Amphawa. En ook geen 90 km buiten het centrum, dus we moeten niet speciaal vroeg op. Altijd leuk meegenomen.