Wat zou reizen met monsters zijn zonder een mall te bezoeken? Voor sommigen een opluchting, voor anderen een totale ontgoocheling. Maar onze Luxie wordt vandaag 10 jaar … HURRAY HURRAY! En een jarige Lux, dat betekent een voorprogramma van een paar dagen waarin onze bijna tiener steeds enthousiaster en ongeduldiger wordt. Oh boy …

En deze hoogdag, in Azië, zou geen hoogdag zijn zonder een mall-bezoek, sowieso eigenlijk een conditio sine qua non van elke reis. Op 5 minuten van het Kartal Business Hotel ligt het duo Maltepe Piazza Mall en Maltepe Park, de eerste met de ons bekende merken, de tweede met meer lokale brands. Shoppen dus. Gelukkig is het heel rustig. En ook de mama en de papa doen voor een keer lustig mee met de shopping spree.

Lux is vandaag de baas, teenage queen, dus zij kiest het programma. Eerste stop was dus de mall, shoppen en fastfood. Tweede stop: Bostanci Lunapark. Dit kleine themepark, meer een kermis eigenlijk, ligt licht verscholen tussen in de Kadıköy-stadswijk, tussen de flatgebouwen en de Bosphorus, nog steeds in het Anatolische deel van Istanbul.

Een bescheiden rollercoaster, die ons toch behoorlijk doet schreeuwen en ‘schruwelen’, die piratenboot waardoor je als kind in Bellewaerde al moest overgeven, het reuzerad, een spooky ride door een griezelhuis, een ‘vliegende-stoeltjesgedoe’, dat serieus hoog gaat en waarbij ik hoop dat de laatste veiligheidscheck geen eeuw geleden was …

En zo’n ding om met zo’n hamer op te kwakken, de onontbeerlijke, legendarische Octopus … fun for the happy family! Oh boy oh boy oh boy! En Luxie geniet als duizend!

Ik was nog niet verwekt in de jaren ’60 (ofwel werd ik al heel mijn leven belogen) maar ik kan me voorstellen dat dit toen zo een beetje de sfeer was. Gillende kleuren, lelijke beschilderingen, bizarre kabouters en vieze heksen, ballenkramen en schiettenten, suikerspin en popcorn … alles samen een charmante kaleidoscoop van wansmaak. Maar wonder boven wonder, geen schabouwelijke hoempa- hoempamuzak. Aan de kramen staan veel te jonge kereltjes en jongedames, en weer bekruipt je dat gevoel … dat het niet ok is dat wij hier op een uur tijd een equivalent uitgeven van 165 euro, en dat is als je vergelijkt met een echt goed loon in België … Hier en daar geven we een extra grote fooi, en de schildpadden van Captan June steunden we ook met een bescheiden bedrag … maar veel is het niet.

We hebben nog wat tijd te doden voor we terugkeren naar het hotel voor onze voorlaatste avond Netflix, TikTok, en Snapchat en Instagram en Visco (geen idee wat dit laatste is), en Be Real en Tuborg. Ja, Tuborg ook. En Sari leest een boek. En ze doet dat goed. Ja, dat ook.

Onze laatste dagen in Turkije zijn een triomf van cultuur, geschiedenis en natuur!

We maken nog een zwoele wandeling langs de Bosphorus, met de Princess Islands op de achtergrond, langs de kade en het park langs de kade, waar de loco’s komen picknicken en uithangen op deze zonnige zaterdag. We eten nog een Luxie-verjaardagsmenu met taart, frietjes, ijsjes en croque monsieur. Ella knuffelt meewarig haar laatste palmboom van deze reis, en we kunnen beginnen aan onze interactieve digitale avond.

T