Chiang Rai voelt groter aan dan Chang Mai, moderner; meer hoogbouw, bredere recht-op-rechtstraten, video billboards, minder tuktuks, maar het telt maar de helft zoveel inwoners. Een vijftal jaar geleden bezochten we hier enkel the White Temple, nu blijven we een paar dagen; twee nachten in Pan Kled Villa Eco Hill Resort, en dan nog twee in Laluna Hotel And Resort, comfort creatures die we zijn, met een luxueuze kamer, mooi zwembad, ontbijtbuffet  …

We eten in de Food Court van de Central Plaza Mall, en lopen op zaterdagavond mee in de massa op de overvolle walking street.  Dumplings en tangerine juice, noedels, squid, silky tofu brochettes, sticky mango rice, custard pancakes. Ondertussen is de temperatuur gezakt, het regent af en toe en het durft als eens waaien. Verkwikkend.

We bezoeken, natuurlijk, de Wat Rong Khun, in de Lonely Planetvolksmond the White Temple, nog eens.

De Sagrada Familia van Chiang Rai

De tempel is de Sagrada Familia van Chiang Rai, nog lang niet af, en een persoonlijk product van de symbiose van modernisme en traditionalisme, typerend voor deze stad. Captain America, The Predator en Eraserhead zijn nog steeds van de partij. En ja, Boeddha ook. En Batman, Antman en enkele evil Watership Down konijnen. En de overleden koning. En een monnik-astronaut. En een Pirate of the Carribean. Nu nog Spongebob en Pikachu.

Captain America, The Predator en Eraserhead

zijn nog steeds van de partij.

De monsters nemen om beurt foto’s. Lux twijfelt heel lang bij de wensput. Thaise toeristen hebben hun mooiste kleren aan, in kleuren die contrasteren, en laten postcard shots van zichzelf nemen.

Een leerling van Chalermchai Kositpipat, de architect en eigenaar van The White Temple, bouwde  (zo wordt gezegd) de veel minder bekende Wat Rong Sear Tan, oftwel Blue Temple, en blauw is hij! (Maar eigenlijk betekent de naam zoveel als ‘Tijger Tempel’, of ‘het Huis van de Dansende Tijgers’). Volgens andere bronnen werd het heiligdom gebouwd  (2005-20016) door dorpelingen, om hun karma wat op te vijzelen.

Het Huis van de Dansende Tijgers

Het wordt nog zotter.

Het wordt nog zotter als we naar Wat Huay Pla Kang rijden, een twaalftal minuten buiten het centrum. Daar voert, van bij een pagoda met 9 niveaus,  een  roze Hello Kitty busje ons tot aan de voet van een 79 meter hoog spierwit beeld van the Goddess of Mercy, bewaakt door mega-naga’s.